برای یک‌لحظه “شرکت فناوری” اوبر را در نظر بگیرید: نه کارکنانی در صف مقدم دارد و نه خودروهایی. اوبر فقط یک پلتفرم دارد که رانندگان را به مسافران وصل می‌کند. برای این کار از کرایه سفر سهمی می‌گیرد. مسئولیت خودرو، بیمه، نگهداری، اطلاعات خیابانی و رساندن مسافر به مقصد امن بر عهده راننده، نه اوبر، است.
اوبر نه‌تنها در صنایع تاکسی و اجاره خودرو نقش ایجاد می‌کند، بلکه به تغییراتی در شیوه استفاده از اشتراک‌گذاری سفر در شهرهایی که فعالیت می‌کند، نیز منجر می‌شود.
در میان این‌ها، محصول واقعی اوبر تنها نرم‌افزار ثبت‌شده خود است.
حال صنعت املاک را در نظر بگیرید: تمام فرایند با یک مالک خانه که می‌خواهد خانه‌اش را بفروشد آغاز می‌شود و با کامل‌شدن معامله توسط خریدار به پایان می‌رسد. در بین این دو مرحله، باید به مراحل زیادی که باید انجام شود، از فهرست‌کردن و نمایش‌دادن تا تغییر قیمت و قراردادهای قانونی انتقال مالکیت، توجه شود.
در همین حال، تنها محصول واقعی اوبر نرم‌افزار ثبت شده خودشان است.
حالا به صنعت املاک فکر کنید: کل فرایند با یک صاحب‌خانه که می‌خواهد بفروشد آغاز می‌شود و با تکمیل معامله توسط یک خریدار پایان می‌گیرد. دراین‌بین، مراحل بی‌شماری وجود دارد که باید تکمیل شوند، از فهرست‌کردن و نمایش‌ها تا تغییر قیمت و قراردادهای قانونی برای انتقال مالکیت.
یک “شرکت فناوری املاک” (GT)، تنها از منظر تأمین فناوری پایه، می‌تواند مراحل لازم برای انجام معامله را از ابتدا تا انتها جدا کند.
صاحب‌خانه تصمیم می‌گیرد که خانه‌اش را به بازار عرضه کند و برخی جزئیات را در نرم‌افزار (اپلیکیشن) GT وارد می‌کند. اپلیکیشن GT خانه صاحب‌خانه را بر اساس معیارهایی که صاحب‌خانه وارد کرده، جزئیات محله، ارزیابی‌های بیمه، لیست‌های مقایسه‌پذیر، قیمت‌های فروش نهایی و دیگر “داده‌های کلانی” که GT دارد، تحلیل می‌کند. صاحب‌خانه توصیه‌های GT را تأیید یا تغییر می‌دهد و ملک منتشر می‌شود. هنگامی که طرف‌های مربوطه خواهان دیدن خانه هستند، صاحب‌خانه مطلع می‌شود. به لطف قفل‌های هوشمند خانه، GT برنامه‌ریزی می‌کند تا “تصاویر خانه” را با مشاور املاک آماده کند، به‌طوری‌که صاحب‌خانه نیز می‌تواند خارج از خانه زندگی کند. زمانی که یک خریدار تصمیم به ادامه خرید می‌گیرد، یک قرارداد هوشمند از طرف GT فراهم می‌شود و تأمین مالی ملک به‌حساب امانی که یا توسط یک وکیل انتخاب شده یا خود GT نگهداری می‌شود، منتقل می‌گردد. زمانی که شرایط تأمین شود، فروش نهایی می‌شود و قراردادها به وکلا، شرکت‌های بیمه، شهرداری و اداره ثبت منتقل می‌شود. صاحب‌خانه جابه‌جا می‌شود و خریدار نیز جابه‌جا می‌شود. البته این یک نسخه بسیار ساده شده از فروش یک‌خانه و تعاملات تشکیل‌دهنده آن است.
بااین‌حال، شما می‌توانید ببینید که یک شرکت فناوری مناسب با نوع نگاه تهاجمی و نوآورانه خود، کجا می‌تواند جزئیات عملیات را از فهرست‌کردن تا انتقال نهایی ملک و پول جمع‌آوری کند. ابتکارات فناوری املاک می‌توانند مشاوران املاک را به چالش بکشند و نقش آن‌ها را به “تهیه تصاویر و فیلم‌های خانه” واگذار کنند که به‌عنوان اوپراتورهای فناوری در رابط‌های رودررو عمل کرده و بیشتر مراحل فرایند معامله را به کنار می‌گذارند. با ایجاد یک پلتفرم ساده‌سازی شده برای ارتباط بین فروشنده و خریدار و استفاده از داده‌ها و تجزیه‌وتحلیل‌های موجود که بر اساس فروش‌های رسانه‌ای قبلی و سوابق شهرداری است، و برقراری اتصالات اسناد فروش الکترونیکی با حرفه‌ای‌های مناسب، “اوبر املاک” دقیقاً در این‌جا می‌تواند وجود داشته باشد.
مشاوران املاک که سرمایه‌گذاری زمان و اطلاعات را بر عهده می‌گیرند، با استفاده از فناوری ثبت شده GT، خریدار و فروشنده (راننده و مسافر) را به هم متصل کرده و به دلیل مزایای داده‌هایی که ارائه می‌دهند، بخشی از سودهای خود را به شرکت فناوری پرداخت خواهند کرد. ازآنجاکه تنها قیمت بازار را تعیین می‌کند، نسبت پرداخت “اوبریزه” خواهد بود.
مدل‌های کسب‌وکاری که نشانه‌هایی از این فناوری را ارائه می‌دهند، تنها امکان‌سنجی این “اوبریزه” در صنعت املاک را فراهم نمی‌کنند، بلکه جنگی که ممکن است برای داده‌های املاک به وجود بیاید و می‌تواند بحث‌برانگیز باشد را نیز در افق به ما نشان می‌دهند.
