درحالی‌که قیمت مسکن در شهرهای بزرگی مانند استانبول میلیون‌ها لیر است، بی‌میلی نسل جوان به مالکیت خانه بیش‌ازپیش توجهات را جلب کرده است. اما این مسئله تنها با افزایش هزینه‌ها قابل توضیح نیست. اولویت‌های زندگی نسل Z، معنایی که برای مفهوم مالکیت قائل است، و اهمیتی که به تحرک و تجربه می‌دهد، ایده کلاسیک مالکیت خانه را زیر سؤال می‌برد. این نسل به جای سند ملک، دسترسی‌پذیری را ترجیح می‌دهد و به جای ثبات، تحرک را در اولویت قرار می‌دهد. این دیدگاه جدید، هم انتخاب‌های فردی و هم سیاست‌های صنعتی را دوباره شکل می‌دهد.
از مالکیت تا خدمات: معنای مسکن در حال تغییر است
نسل Z بیشتر از آنکه به دنبال مالکیت باشد، به دنبال تجربه زندگی است. برای این نسل که سفرهای مکرر دارد، از راه دورکار می‌کند و زندگی سیال بین‌شهری را پذیرفته، وابستگی به یک ملک می‌تواند به معنای محدودیت آزادی باشد؛ بنابراین، خانه دیگر یک سرمایه‌گذاری نیست، بلکه به خدمتی تبدیل شده که سبک زندگی را پشتیبانی می‌کند. این تمایل تنها یک انتخاب فردی نیست، بلکه موجی قدرتمند است که می‌تواند تحولی وسیع ایجاد کند. او می‌گوید: نسل Z به‌جای سند ملک، دسترسی‌پذیری و به‌جای ثبات، تحرک می‌خواهد. برای آنها، خانه ملکی برای مالکیت نیست، بلکه فضایی برای تجربه است.
مدل‌های جدید در حال ظهور در سطح جهانی
در کشورهای غربی، مدل‌های متناسب با این دیدگاه به‌سرعت در حال گسترش هستند. در بازارهایی مانند آلمان، انگلیس، هلند و آمریکا، پروژه‌های مسکونی متمرکز بر اجاره توجهات را جلب کرده‌اند. این پروژه‌ها مدیریت مرکزی، انعطاف‌پذیری در اجاره کوتاه‌مدت و بلندمدت، فضاهای زندگی اجتماعی و خدمات کنسیرژ مشابه هتل را ارائه می‌دهند. مشتریان می‌توانند بدون خرید ملک، یک تجربه زندگی کامل و مجهز داشته باشند.
در ترکیه، این مدل هنوز رایج نیست. توسعه‌دهندگان مسکن عمدتاً بر اساس منطق بخروبفروش عمل می‌کنند. اگر این دیدگاه ادامه یابد، تعادل عرضه و تقاضا در آینده نزدیک ممکن است برهم بخورد: نسل جدید به پروژه‌های کلاسیک تمایلی نشان نخواهد داد. صنعت باید برای این مسئله آماده باشد.
فرصتی برای صنعت، نه یک تهدید
نسل Z ممکن است هنوز در سنی نباشد که به‌صورت جمعی صاحب‌خانه شود، اما انتظارات آنها که از امروز در حال شکل‌گیری است، آینده صنعت مسکن را تعیین خواهد کرد. گزینه‌های زندگی انعطاف‌پذیر، سیستم‌های سازگار با اقتصاد اشتراکی و پروژه‌های دارای زیرساخت دیجیتال در اولویت قرار خواهند گرفت.
این تحول در صورت درک صحیح می‌تواند فرصت بزرگی برای صنعت باشد: درک نسل Z از مسکن، چارچوب‌های کلاسیک را به چالش می‌کشد. شرکت‌هایی که با این تغییرات سازگار شوند، برندگان دوره جدید خواهند بود. صنعت املاک نباید فقط مسکن تولید کند، بلکه باید راه‌حل‌هایی ارائه دهد که زندگی را آسان‌تر و تجربه را غنی‌تر کند.
تحول فکری برای ترکیه ضروری است
توسعه‌دهندگان مسکن در ترکیه عمدتاً به تولید پروژه‌های مبتنی بر مالکیت ادامه می‌دهند. اما خواسته‌های نسل Z این مدل را زیر سؤال برده است. مسکن‌هایی که تنها باهدف خرید ساخته می‌شوند، ممکن است در سال‌های آینده توجه کافی را جلب نکنند. در این نقطه، توسعه‌دهندگان و سرمایه‌گذاران ناگزیر باید به سمت راه‌حل‌های زندگی متمرکز بر تجربه کاربر، انعطاف‌پذیر و قابل‌دسترس حرکت کنند.
حتی کارشناسان هشدار می‌دهند و می‌گویند: در ترکیه، پروژه‌های مناسب برای اجاره که صرفاً مبتنی بر استفاده هستند، بسیار کم‌شمارند. اگر تمایل نسل Z به عدم مالکیت درک نشود، تعادل تولید و مصرف در آینده نزدیک ممکن است برهم بخورد؛ بنابراین، نه تنها افزایش تولید مسکن، بلکه شکل‌دهی این تولید بر اساس سبک‌های زندگی جدید از اهمیت حیاتی برخوردار است.
نتیجه: برنده کسی است که کدهای نسل جدید را بخواند
نسل Z دیگر تنها مصرف‌کننده صنعت املاک نیست، بلکه به یکی از جهت‌دهندگان آن تبدیل شده است. تصمیمات این نسل درباره محل و نحوه زندگی بر اساس چارچوب‌های کلاسیک نیست، بلکه معیارهایی مانند آزادی، دسترسی‌پذیری و تمرکز بر تجربه آن را شکل می‌دهد. شرکت‌هایی که بتوانند انتظارات این نسل را به درستی تحلیل کنند و مفهوم سنتی مالکیت را بازتعریف کنند، این دوره را نه به عنوان بحران، بلکه به عنوان فرصتی بزرگ برای تحول خواهند دید.
املاک دیگر فقط «مکانی برای خرید» نیست، بلکه به عنوان فضای زندگی شخصی‌سازی‌شده، انعطاف‌پذیر و متمرکز بر تجربه دوباره تعریف می‌شود. هر پروژه‌ای که بدون درک نسل Z توسعه یابد، ممکن است در ایجاد ارتباط با کاربران آینده با مشکل مواجه شود. بنابراین، صنعت نه تنها باید ساختمان، بلکه سبک زندگی تولید کند.
