فرانچایزینگ چیست؟ 

فرانچایزینگ، یک متدولوژی کسب‌وکار است که شامل یک فرانچایزر که صاحب یک برند یا علامت تجاری مستقل است و اجازه می‌دهد تا نام برند و سیستم کسب‌وکارش را یک فرانچایزی به کار گیرد.

خرید فرانچایز، حق استفاده از نام، مدل کسب‌وکار و سایر عناصر حمایتی را به فرانچایزی ارائه می‌دهد و در مقابل این خدمت، حق امتیاز به وی پرداخت می‌شود. این مدل کسب‌وکار به طور منظم توسط شناخته‌شده‌ترین و بزرگ‌ترین برندهای جهان پذیرفته شده است.

مالکیت کسب‌وکار خود یکی از مؤثرترین راه‌ها برای فعالیت تحت نام یک شرکت دیگر و کسب سود است. خرید فرانچایز می‌تواند خطر شکست کسب‌وکار را کاهش دهد و سرعت سودآوری را افزایش دهد.

رستوران‌های فست‌فود مانند مک‌دونالد یا پیتزای دومینو با شبکه‌های فرانچایز شناخته می‌شوند. بااین‌حال، بسیاری از گزینه‌های فرانچایز با هزینه و سرمایه‌گذاری کمتر نیز در دسترس است. دریافت امتیاز فرانچایز، یک راه سریع برای راه‌اندازی کسب‌وکار خود تحت یک برند شناخته‌شده و دسترسی به یک پایگاه مشتری وفادار است.

همکاری فرانچایز نیاز به توافق‌نامه‌ای دارد که شامل تعهدات متقابل هر دو طرف است. فرنچایزر وظایف کلیدی مانند صدور مجوز برند و انتقال دانش تجاری را بر عهده می‌گیرد، درحالی‌که فرانچایزی توافق می‌کند که از اصول مشخص‌شده پیروی کرده و حق امتیاز را پرداخت کند.

فرانچایزینگ تنها به خرید نام یک برند محدود نمی‌شود؛ بلکه شامل تمام عملیات یک کسب‌وکار نیز می‌شود. فرانچایزی در توسعه سیستماتیک کسب‌وکار خود به فرانچایزر اعتماد می‌کند. این شامل عناصر آموزش، حمایت از فروش، تحقیقات بازار و کمپین‌های تبلیغاتی است.

اصول کلیدی در کسب‌وکارهای فرانچایز عبارت‌اند از:

• فرانچایزر صاحب علامت تجاری است و سودآوری مدل کسب‌وکارش را به اثبات رسانده است.
• فرانچایزی به‌عنوان یک کارآفرین مستقل فعالیت می‌کند و سرمایه‌گذاری‌های لازم را انجام می‌دهد.
• فرانچایزی حق امتیازهای کسب‌وکار را پرداخت می‌کند و به مقررات مشخص‌شده توسط فرانچایزر پایبند است.
• فرانچایزر حمایت و آموزش در مدیریت کسب‌وکار را ارائه می‌دهد.
• فرانچایزی در قیمت‌گذاری و تنوع محصولات در کسب‌وکار خود آزادی‌های مشخصی دارد.

مدل فرانچایز، یک مدل کسب‌وکار است که هزاران کارآفرین در سراسر جهان آن را انتخاب کرده‌اند. با این حال، برای موفقیت باید به قوانین مشخص‌شده پایبند بود و به راهنمایی‌های ارائه‌شده توسط فرنچایزر اعتماد کرد.

خرید فرانچایز چه چیزی برای ما به همراه می‌آورد؟

• سیستم کسب‌وکار عصر فرانچایز به سرعت در حال گسترش در سرتاسر جهان است و مزایای بسیاری به همراه می‌آورد.
• ساده‌ترین و امن‌ترین راه برای ایجاد کسب‌وکار می‌باشد، نیاز به تجربه ندارد، از طریق آموزش ارائه می‌شود.
• اعتماد و اعتبار حاصل از حلقه زنجیره‌ای که طی سالیان به وجود آمده است.
• مزیت رقابتی که از حفاظت منطقه‌ای به دست می‌آید.
• نظارت و مقایسه‌ای که انجام می‌شود و با رقبای مشابه رقابت می‌کند.
• به‌دست‌آوردن کسب‌وکاری که در مکان‌های متعدد آزمایش شده و سودآوری آن ثابت شده است.
• در تعادل کیفیت محصول، مواد اولیه، هزینه و قیمت
• مشتریان وفادار که برند را می‌شناسند و دوست دارند.
• تبلیغات قوی مشترک و کمپین‌های محلی مقرون‌به‌صرفه و مؤثر.
• معیارهای درست در انتخاب مکان.

بااین‌حال، نسبت به تأسیس کسب‌وکار به‌صورت مستقل، خرید فرانچایز دارای معایبی مانند پرداخت حق ورود، پیروی از قوانین برند و همکاری با تأمین‌کنندگان پیش‌بینی‌شده می‌باشد.

چرا باید با باناسور همکاری کنید؟

افرادی که می‌خواهند فرانچایز دریافت کنند، با مشاوره گرفتن از باناسور سه مزیت کسب می‌کنند.

• عضو رسمی انجمن فرانچایز ترکیه: باناسور تنها عضو ایرانی و رسمی انجمن فرانچایز ترکیه است.
• راحتی: کار کردن با یک کارشناس که اطلاعات بازار دارد، راحتی فراهم می‌کند. کارآفرین از سرگردانی در صدها برند رها می‌شود و به سرعت به نتیجه می‌رسد.
• تخصص: مشاورین باناسور با سال‌ها تجربه در فرانچایز، بازار را زیر نظر دارند و برندهای درحال‌رشد، کسب‌وکارهای برنده و حمایت‌کنندگان را می‌شناسند؛ لذا سرمایه‌گذار اطلاعات صحیح دریافت می‌کند.
• اعتماد: اصول کار باناسور پیشنهاددادن کسب‌وکاری است که سودآور باشد.

به هنگام خرید فرانچایز به چه چیزهایی باید دقت کرد؟

• کارآفرینی: انتظار مالی و معنوی از کسب‌وکار، تطابق خصوصیات شخصیتی باتجربه و مهارت‌ها
• سرمایه‌گذاری: منابع مالی، سقف اعتبار، زمان بازگشت سرمایه، ظرفیت پذیرش ریسک
• برند: ثبت برند، شناخته‌شدگی، اعتبار، ویژگی‌های شناخته‌شده، مشتریان وفادار
• زنجیره: تاریخچه، مکان‌های فعالیت، موفقیت‌ها و ناکامی‌ها، مالک و مدیران، رقابت داخلی، تبلیغات
• کسب‌وکارها: سوددهی شعبات مشابه در مناطق مختلف، تعداد آنها و تعداد شعبات متعلق به صاحب برند
• محل: اندازه، قابلیت دیده‌شدن، تأسیسات، پتانسیل منطقه، دسترسی، اجاره، مبلغ هاوا پاراسی
• محصول/خدمات: نیاز اولیه یا کالای لوکس، قدرت رقابتی، هزینه و قیمت محصولات
• شرکت: تاریخچه شرکت مخاطب، فعالیت‌های جاری، مدیران، کادر، درآمد، بدهی، دارایی‌ها، اعتبار
• مالک: آیا فرانچایزر نسبت به فرانچایزی‌ها حسن‌نیت دارد؟ آیا توانایی مدیریت زنجیره را دارد؟
• هزینه: مبلغ سرمایه‌گذاری، هزینه ورود، حق امتیاز، تجهیزات، دکوراسیون و شرایط تأمین معقول است؟
• سودآوری: آیا فروش و سود در کسب‌وکارهای نسبت به منطقه مشابه انتخاب شده رضایت‌بخش است؟
• قرارداد: انطباق با قوانین، منطقه حفاظت‌شده، مدت‌زمان، شرایط تمدید و فسخ، جریمه‌ها
• حمایت: کتابچه راهنما، برنامه آموزشی، بازرسی‌های اصلاحی، کادر ماهر، رضایت شعبات
• ارائه: اطلاعات مکتوب، تبلیغات غیر اغراق‌آمیز، پیش‌بینی‌های سرمایه‌گذاری دقیق، معرفی به‌وسیله افراد مشهور
• منابع اطلاعاتی: مسئولین شرکت، تجار باتجربه، نمایندگان دیگر، مشاوران

قرارداد فرنچایز چگونه باید باشد

به طور فزاینده‌ای برندهای بیشتری امروزه فرنچایز می‌دهند. بیشتر آن‌ها به هم شبیه هستند و از کسب‌وکارهای کوچک درآمدهای معجزه‌آسایی نوید می‌دهند و کمبود زیرساخت را با بروشورهای زرق و برق‌دار می‌پوشانند. قراردادهایشان هم که بسیار سخت‌گیرانه است، همه چیز را خودشان می‌فروشند و در توجیه آن می‌گویند «در کار فرانچایز این‌ یک قانون است». درحالی‌که چنین قاعده‌ای وجود ندارد. در کار فرنچایز اصل بر سود متقابل است. افراد ازاین‌قبیل برندها فرانچایز می‌گیرند، در نهایت متضرر می‌شوند.

طرفین قرارداد

رابطه فرانچایز با قرارداد آغاز می‌شود. قرارداد دوطرفه آشکار دارد، اما دو طرف ناپیدا نیز وجود دارد.

1. فرانچایزر، طرفی است که قرارداد را «آماده» می‌کند. معمولاً کمی به نفع خود عمل می‌کند و برند، اطلاعات و سیستم خود را ارائه می‌دهد.
2. فرانچایزی، طرفی است که قرارداد را «پذیرفته» است. معمولاً همان‌طور که درج شده را امضا می‌کند و پول، تلاش و زمان خود را به کارش می‌بندد.
3. مصرف‌کنندگان طرف «تصویب‌کننده» قرارداد هستند. آن‌ها به دنبال محصول خوب، خدمات خوب، قیمت ارزان و برند معتبر هستند. اگر قرارداد این موارد را فراهم کند، تأییدش می‌کنند؛ در غیر این صورت، به آن فروشگاه نمی‌روند، آن محصول را نمی‌خرند و آن قرارداد را نقض می‌کنند. اگر فرانچایزر به فرانچایزی بگوید «بگذار من از تو سود ببرم و تو هم مصرف‌کننده‌ها را تیغ بزن»، آن قرارداد از تأیید خارج می‌شود. گاهی اوقات مصرف‌کنندگان می‌توانند فریب بخورند، برخی همیشه فریب می‌خورند، اما فراموش نکنید هیچ‌کس همیشه نمی‌تواند فریب بخورد.
4. تأمین‌کنندگان طرف «حمایت‌کننده» قرارداد هستند. تأمین‌کنندگان زنجیره‌ها قوی، پایدار و سخت‌کوش هستند، از طریق فروش زیاد کسب سود می‌کنند و در صورت لزوم حمایت هم می‌کنند. تأمین‌کننده را فرانچایزر انتخاب می‌کند و فرانچایزی هزینه می‌کند. اگر فرانچایزر به تأمین‌کننده بگوید «بگذار من از تو سود ببرم و تو هم سر فرانچایزی کلاه بگذار»، قیمت‌ها افزایش می‌یابند، کالا فروخته نمی‌شود، هزینه‌ای پرداخت نمی‌شود، تأمین‌کننده حمایت خود را پس می‌کشد، قرارداد از بنیاد لرزان می‌شود و زنجیره به تأمین‌کنندگان وابسته می‌شود.

قراردادی که از مصرف‌کننده «تأیید» و از تأمین‌کننده «حمایت» نگیرد، عملاً بی‌اعتبار می‌گردد. وقتی جریان کار، فروش و سود کاهش یابد، قرارداد عملاً پایان‌یافته است. با هرچه رسمی تر‌کردن قرارداد ختم شده طولانی‌تر شود، آسیب بیشتری وارد می‌کند. طرفین به مصرف‌کننده ضرر می‌زنند، همدیگر را متضرر می‌سازند و از هم شاکی می‌شوند.

راه‌حل بیشتر اوقات در واگذاری کسب‌وکار است. اگر مشکل از طرف فرانچایزی باشد، واگذار می‌شود و برند نجات می‌یابد. اگر مشکل از طرف فرانچایزر دهنده باشد، واگذار می‌شود و فرانچایزی نجات می‌یابد. اگر نتوانند واگذار کنند، معمولاً فرانچایزی بازنده می‌شود. گاهی اوقات نیز فراتچایزی، فرانچایزر را گوشه‌نشین کرده و مجبور به تحمل ضرر می‌کند. واگذاری‌ها گاهی اوقات بدون ضرر یا با سود پایان می‌یابند، اما معمولاً فرانچایزی ها در این نوع برندها با از دست دادن زمان و پول کسب و کارشان را واگذار می‌کنند.

برای جلوگیری از شکست در کسب و کار چه باید کرد؟

در تمام جهان، تقریباً نیمی از کسب‌وکارهای کوچک در طی پنج سال اول ورشکسته می‌شوند. درحالی‌که این نرخ برای کسب‌وکارهای تحت فرانچایز به ۹۰ درصد کاهش می‌یابد. به همین دلیل است که شکست به‌نوعی بیماری شغلی تبدیل شده است. بیایید ببینیم چه کسانی ورشکسته می‌شوند و کارآفرینان چه اقداماتی می‌توانند برای جلوگیری از این امر انجام دهند.

وقتی کارآفرین به راه‌اندازی کسب‌وکار ترغیب می‌شود، به ایدة کسب‌وکار خود علاقه‌مند می‌شود و ریسک‌ها را نادیده می‌گیرد. به‌طورکلی در این حالت بزرگ‌ترین ریسک خود کارآفرین است. کسانی که شغل مناسبی باشخصیت خود انتخاب نمی‌کنند در نوسان هستند، خسته می‌شوند و شکست می‌خورند. جهان به‌سرعت در حال تغییر است، مشاغل به دسته‌های جدیدی تقسیم می‌شوند و مشاغلی که قبلاً سودآور بودند دیگر چنین نیستند. کارآفرین دو گزینه دارد: یا شغلی که خودش بلد است را ادامه دهد و یا یک شغل جدید و سودآور بیابد و آن را انجام دهد.

شکست اگر به بیماری شغلی کارآفرینان تبدیل شود، بیایید به نحوة رفتار آنها در زمان بیماری نگاه کنیم.

کارآفرینِ با اعتمادبه‌نفس به پزشک مراجعه نمی‌کند و بیماری را به‌صورت سرپایی تحمل می‌کند. کارآفرینی که محتاط است به پزشک مراجعه می‌کند و داروهای لازم را می‌گیرد. کارآفرین ساده‌لوح به همه ایمان دارد و به درمانگران غیررسمی مراجعه می‌کند.

کارآفرینی که در زمان بیماری این‌چنین عمل می‌کند، در دنیای کسب‌وکار نیز به همین شکل عمل می‌کند. کارآفرین خودباور به ریسک‌ها نزدیک می‌شود، کارآفرین محتاط معمولاً از ریسک‌ها دوری می‌کند و کارآفرین ساده‌لوح خودِ ریسک است.

اگر کارآفرین خودباور خوش‌شانس باشد، پیروز می‌شود، کارآفرین محتاط به‌طورکلی برنده می‌شود و کارآفرین ساده‌لوح معمولاً شکست می‌خورد.

کارآفرینان معمولاً افرادی پرچالش و مبارز هستند. به همین دلیل است که شکست به بیماری شغلی آنها تبدیل شده است. کارآفرین‌های محتاط فرانچایز می‌خرند و از ورشکستگی دوری می‌کند.

خدمات و تجربیات باناسور به کارآفرینان کمک شایانی در این زمینه می‌کند. باناسور کارآفرینان را شناسایی می‌کند، ریسک‌هایی را که باید اتخاذ کنند را تعیین می‌کند، مشاغل متناسب باشخصیت آنها را پیشنهاد می‌دهد و از ریسک‌پذیری بیش از حد آنها جلوگیری می‌کند. باناسور به کارآفرینان خودباور فرانچایز می‌فروشد، کارآفرینان محتاط را کوچینگ می‌کند و به کارآفرینان ساده‌لوح پیشنهاد سرمایه‌گذاری نمی‌دهد.

در باناسور، ما کارآفرینانی را که فرانچایز می‌خرند را به سه دسته تقسیم می‌کنیم:

1. سرمایه‌گذار آگاه: پژوهش می‌کند، مشاوره می‌گیرد، خود را می‌شناسد و به شغلی که از آن مطمئن است، وارد می‌شود، مشکلاتی همواره در پیش رویش هم اگر قرار بگیرند بازهم برنده می‌شود.
2. سرمایه‌گذار مجبور: پژوهش نمی‌کند، به‌سرعت تصمیم می‌گیرد، اولین گزینه خوب را انتخاب می‌کند و با درآمدش به حیات خود ادامه می‌دهد. سریعاً برای آغاز کار جلو می‌رود. اگر شانس بیاورد، پیروز می‌شود.
3. سرمایه‌گذار مشتاق: کار را آسان می‌داند، پژوهش نمی‌کند و به گفته اطرافیان ایمان می‌آورد و به طور عمومی شکست می‌خورد.

سرمایه‌گذار آگاه معمولاً برنده می‌شود، سرمایه‌گذار مجبور اگر شانس بیاورد برنده می‌شود و سرمایه‌گذار مشتاق معمولاً شکست می‌خورد. باناسور با تجربیات و روش‌های منحصربه‌فرد خود سرمایه‌گذاران را شناسایی می‌کند، سرمایه‌گذار آگاه را حمایت می‌کند و به وی فرانچایز ارائه می‌دهد و به سرمایه‌گذار مجبور پیشنهاد شروع کسب‌وکار نمی‌دهد.

پرتفوی واگذاری کسب‌وکارها

سبد واگذاری کسب‌وکار، نقطه ملاقات برای افرادی است که به طور ایمن به دنبال واگذاری کسب‌وکار هستند و کسانی که به دنبال کسب‌وکارهای در حال واگذاری هستند. در اینجا تنها فرصت‌هایی که توسط کارشناسان باناسور بررسی شده و برای اعلام تشخیص‌داده‌شده، استقرار می‌گیرند.

در سبد واگذاری کسب‌وکار، کسب‌وکارهای با برند شناخته‌شده و مکان‌های مناسب برای آنها لیست می‌شود. به کسب‌وکارهای زیان‌ده یا آنهایی که امکان سودآوری ندارند، جایی در این سبد داده نمی‌شود.

کسب‌وکارهای برند معمولاً نمی‌خواهند در معرض تبلیغات قرار بگیرند. اگر آنها موارد خود را به کانال‌های بازاریابی املاک ارائه دهند، به‌زودی جمعیت گسترده‌ای مطلع می‌شود و شاید نتایج سریعی حاصل گردد، اما این برای برند زنجیره‌ای این تصور را به وجود می‌آورد که سودآور نیست و واگذار شده است. به همین دلیل، سبد واگذاری کسب‌وکار اطلاعات عمومی را اعلام می‌کند، برند را مشخص نمی‌کند و واگذاری را به‌صورت محرمانه انجام می‌دهد.

کسب‌وکارهای با برند فعال، کسب‌وکارهای فرانچایز جدید که در مراکز خرید راه‌اندازی می‌شوند، واگذاری‌های نمایندگی، مغازه‌های خالی و واگذاری‌های زنجیره‌ای نیز در پرتفوی ما قرار دارد.

فرایند تحلیل دویر (واگذاری کسب‌وکار) و آنالیز شرکت باناسور

• اطلاعات کسب‌وکار
• فروش‌های کسب‌وکار و توزیع این فروش‌ها
• هزینه کالای فروخته شده، تأمین‌کنندگان و توافقات خرید ویژه
• هزینه‌های مواد مصرفی و جانبی
• فعالیت‌ها و هزینه‌های بازاریابی
• توزیع پرسنل، تخصص، دشواری‌های تأمین، حقوق و هزینه‌ها
• هزینه‌های اجاره و سایر هزینه‌های ساختمان
• هزینه‌های مدیریتی و حقوق
• هزینه‌های حق امتیاز
• مالیات بر ارزش افزوده و مالیات‌های پرداخت شده
• هزینه‌های تأمین مالی و چالش‌ها
• حاشیه سود و توزیع آن بر اساس ماه‌ها

خسارت‌ها: برای شناسایی ضایعات، خسارت‌ها و سرقت‌ها، در طی چند روز مشاهده انجام می‌شود و اسناد و حرکات پیگیری می‌شود. خساراتی که فروخته شده ولی وارد صندوق نشده است، ابطال‌های کارت اعتباری، ضبط‌های دوربین بررسی می‌شود، پذیرایی‌های بدون هزینه و انعام‌های غیرضروری بررسی می‌شود، مصرف محصولات توسط کارکنان مشاهده می‌شود و با شمارش موجودی و نسبت‌های مصرفی، بررسی می‌شود که آیا کالایی از انبار به سرقت رفته یا خیر، گردش پول و کسری‌های صندوق پیگیری می‌شود.

کنترل: اطلاعات دریافت شده کنترل می‌شود، با استانداردهای صنعتی مقایسه می‌شود و با بررسی‌های متقابل، از صحت آن اطمینان حاصل می‌شود. توزیع فروش‌ها، تعداد فیش‌ها، تعداد مشتریان، خریدها، موجودی‌ها، وضعیت وصولی اجاره و هزینه‌های مرتبط مورد بررسی قرار می‌گیرد.

دارایی‌ها: دارایی‌هایی که مبنای هزینه واگذاری را تشکیل می‌دهند و پتانسیل فروش و سودآوری کسب‌وکار را ایجاد می‌کنند، مورد بررسی قرار می‌گیرند. ارزش محل فروش، امکانات ساختمان، ارزش تجهیزات، کفایت دکور، مالکیت برند مورداستفاده، کالاها و موجودی محصولات، قدرت کادر، ارزش حقوق فرانچایز، مزایای اجاره، پایگاه مشتری، پتانسیل و وفاداری آنها، امکانات استفاده از تابلو و رسانه‌های تبلیغاتی، پارکینگ، قراردادهای اسپانسرینگ، رقبا و رقبای احتمالی کسب‌وکار و مرکز خرید فعلی بررسی و گزارش می‌شود.

فرایند انتقال: موضوعات مربوط به واگذاری و اینکه چه چیزی و چگونه واگذار می‌شود، مشخص می‌شود. طرف واگذارنده کیست؛ آیا شرکت است یا فرد؛ آیا فاکتور صادر می‌شود؛ چه چیزهایی در هزینه‌ها گنجانده می‌شود؛ آیا کمیسیون پرداخت می‌شود؛ شرایط و نوع پرداخت چیست؛ اگر سهام شرکت واگذار می‌شود، ضمانت‌های داده شده و ریسک‌های پذیرفته ‌شده چه مواردی است، بررسی و گزارش می‌شود.